ಟಿ. ಜಿ. ಶ್ರೀನಿಧಿ
ಈಗೊಂದು ಹತ್ತು ಹನ್ನೆರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಮೊಬೈಲ್ ಬಳಸುತ್ತಿರುವವರನ್ನು ಕೇಳಿನೋಡಿ, ಅಂದಿನ ಮೊಬೈಲುಗಳು ಎಂದಾಕ್ಷಣ 'ಸ್ನೇಕ್'ನಂತಹ ಆಟಗಳು, ಟಾರ್ಚ್ ಲೈಟು, ಎಲ್ಲಬಗೆಯ ಸಂಗೀತವನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚೂಕಡಿಮೆ ಒಂದೇರೀತಿ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಮಾನೋಫೋನಿಕ್ ರಿಂಗ್ಟೋನುಗಳು - ಇಂತಹ ವಿಷಯಗಳೇ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬರುತ್ತವೆ.
ನಿಜ, ಆಗ ನಾವು ಸ್ಮಾರ್ಟ್ ಆಗಿದ್ದೆವೋ ಇಲ್ಲವೋ, ನಮ್ಮ ಮೊಬೈಲುಗಳು ಮಾತ್ರ ಇಂದಿನಷ್ಟು 'ಸ್ಮಾರ್ಟ್' ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಕಳೆದ ದಶಕದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಅದಾವ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕಂಡಿತೆಂದರೆ ಬರಿಯ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆ ಮತ್ತು ಎಸ್ಸೆಮ್ಮೆಸ್ಗಷ್ಟೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿದ್ದ ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನುಗಳು 'ಸ್ಮಾರ್ಟ್'ಫೋನುಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಕಂಪ್ಯೂಟರುಗಳ ಸರಿಸಮಕ್ಕೇ ಬೆಳೆದುನಿಂತವು. ಮೊಬೈಲ್ ಫೋನ್ ಎಂದರೆ ಕರೆಮಾಡಲಿಕ್ಕಷ್ಟೆ ಇರುವ ಸಾಧನ ಎಂಬ ಭಾವನೆ ಹೋಗಿ ಅದು ನಮ್ಮ ಅಂಗೈಯಲ್ಲಿರುವ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಎನಿಸುವಷ್ಟು ಮಟ್ಟಿಗಿನ ಬದಲಾವಣೆ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಮುಂದೆಯೇ ಆಯಿತು ಎಂದರೂ ತಪ್ಪಲ್ಲವೇನೋ.
ಕಂಪ್ಯೂಟರಿನಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಬೇಕಾದ ತಂತ್ರಾಂಶವನ್ನಷ್ಟೆ ನಾವೇನು ನೇರವಾಗಿ ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲವಲ್ಲ, ಅಲ್ಲಿನ ಎಲ್ಲ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನೂ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಕಾರ್ಯಾಚರಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆ (ಆಪರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಂ, ಓಎಸ್) ಬೇಕೇಬೇಕು. ಮೊಬೈಲುಗಳು ಕಂಪ್ಯೂಟರುಗಳಾಗುವತ್ತ ಸಾಗಿದಂತೆ ಅವುಗಳಲ್ಲೂ ಹತ್ತಾರು ಬಗೆಯ ತಂತ್ರಾಂಶಗಳ ಬಳಕೆ ಶುರುವಾಯಿತಲ್ಲ, ಮೊಬೈಲ್ ಆಪರೇಟಿಂಗ್ ಸಿಸ್ಟಂಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೊರಪ್ರಪಂಚದ ಗಮನ ಹರಿದದ್ದು ಆಗಲೇ.